-
1 zrzucać
impf ⇒ zrzucić* * *(strącać, zdejmować) to throw off, (o koniu: jeźdźca) to throw; (liście, sierść) to shed* * *ipf.1. (= rzucać w dół) throw down, cast down; (np. śnieg z dachu) throw off; ( o koniu) ( jeźdźca) throw; zrzucić żagle żegl. let out the sails; zrzucić pięć kilogramów lose five kilograms; zrzucić parę kilo lose a few stone; zrzucić kogoś ze schodów throw sb down the stairs.2. (= wyzwolić się) throw off; zrzucić mundur/sutannę take of the uniform/cassock; zrzucić jarzmo throw l. shake off the yoke; zrzucić na kogoś winę pin the blame on sb; zrzucić kamień z serca unburden one's soul; zrzucić z siebie odpowiedzialność shift off the responsibility; zrzucić swoje obowiązki na czyjeś barki devolve one's duties on l. upon sb.3. ( rozebrać się) take off; zrzucić ubranie take off one's clothes; zrzucić maskę obłudy throw off the mask of hypocrisy.4. (o roślinach, zwierzętach) (liście, skórę) shed.5. ( karty) discard.ipf.pot. (= składać się na coś) chip in ( na coś for sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zrzucać
См. также в других словарях:
zwalić — dk VIa, zwalićlę, zwalićlisz, zwal, zwalićlił, zwalićlony zwalać ndk I, zwalićam, zwalićasz, zwalićają, zwalićaj, zwalićał, zwalićany 1. «waląc, rzucając, zgromadzić coś w jednym miejscu, zsypać razem, bezładnie; zrzucić z góry na dół» Zwalić… … Słownik języka polskiego
